Σαλαζάρ, Αντόνιο ντε Ολιβέρα

(Salazar). Πορτογάλος πολιτικός (Σάο Κόμπα Δάο, Κοΐμπρα 1889 - Λισαβόνα 1970). Καθηγητής των Οικονομικών επιστημών στο πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα έγινε, μετά το 1916, πολλές φορές υπουργός και το 1930 ίδρυσε το κόμμα της Εθνικής Ένωσης, κίνημα φασιστικού τύπου, με έντονες κληρικαλιστικές και συντηρητικές τάσεις. Τον ίδιο χρόνο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Καρντόνα του ανάθεσε να σχηματίσει κυβέρνηση και από τότε κυβέρνησε τη χώρα με δικτατορικές εξουσίες. Το 1933 επέβαλε ένα σύνταγμα συντεχνιακού τύπου. Με την έκρηξη του B’ Παγκόσμιου πόλεμου κήρυξε τη χώρα ουδέτερη και δημιούργησε, μαζί με την Ισπανία, τον «Ιβηρικό Συνασπισμό», αλλά από το 1943 υιοθέτησε τη λεγόμενη «συνεργαζόμενη ουδετερότητα» και παραχώρησε στην Αγγλία βάσεις στις Αζόρες. Οι εκλογές που έγιναν μετά τον πόλεμο ουσιαστικά χωρίς καμιά δυνατότητα της αντιπολίτευσης για αναμέτρηση, διατήρησαν στην εξουσία το καθεστώς του, που επέζησε και ύστερα απ’ αυτόν, παρά μια κάποια αντιπολίτευση (στο εξωτερικό) και τον ανταρτοπόλεμο στα αποικιακά εδάφη.